Ergens voor de zomer kwam het nieuwe nummer van Di-rect uit. Soldier on.
Het verscheen in een spotify playlist toen ik een stuk ging lopen. Een nummer dat direct binnenkwam en de tranen deed stromen.
Ain"t nobody out there as brave as you
You're holdin' your own
A million different voices
That are trying to break you
Just listen to one
The one that's inside you
And soldier on
Nog geen paar dagen later postte de meest fanatieke strijder in de melanoom lotgenotengroep dit nummer voor ons allemaal. Omdat we allemaal in dezelfde knokploeg zitten en hij dit powernummer aan ons wilde opdragen omdat het zo toepasselijk is. Ik snapte hem meteen.
Vandaag om 8 am zaten Fien en ik in de auto richting AMC waar de haarwerkenmevrouw op ons wachtte. We waren het dorp nog niet uit of Soldier on schalde over de autoradio.
Ik was best gespannen maar kreeg gelijk een glimlach.
Toeval bestaat niet.
Met een kopje thee loodste Lydia ons naar het speciale kamertje waar ze een stuk of 9 pashoofden had klaarstaan met elk een pruik passend bij mijn kleur en model.
Voor je kunt passen, moet wel het haar eraf. Ik vroeg Fien of ze de eerste stukken wilde knippen en na enige aarzeling zag ze gauw de lol erin.
"Elk klein meisje heeft haar moeder ooit gevraagd of ze kappertje mocht spelen, nou dit is je kans!"
Er verscheen een grote grijns op haar gezicht en wat gereedschap in haar handen. Lydia deed het betere camerawerk.
"Oh mam, kijk nou wat een lelijk kapsel ik maak!"
De tondeuse durfde ze niet aan dus Lydia nam het over. Voor het rigoureuze werk.
"Ben je er klaar voor?"
Geloof het of niet, maar ook op dit moment schalde Soldier on door de zaak.
Toeval bestaat niet.
In no time lag mijn dikke bos op de vloer en ontdekte ik tot mijn verrassing dat ik best een goed hoofd heb.
"Mam, je hebt gewoon een mooi glad hoofd. Niet van die gekke deuken of zo."
Ik was eigenlijk ook blij dat ik nu pas zeker weet, dat er geen gekke moedervlek op mijn hoofd zit. Bij elke maandelijkse zelfcontrole of de controles in AVL kun je tussen je haren gluren maar niet eronder. En daarom is het altijd een klein knagend vraagstuk. Tot nu.
Fien koos meteen een pruik uit de verzameling en een uur later bleek dit ook de beste te zijn. Gek hoe je een pruik kunt vinden die natuurlijk niet totaal matcht met je eigen haar, maar je wel het gevoel geeft dat je je eigen gezicht nog herkent.
Tevreden stonden we anderhalf uur later weer buiten, met een tas vol speciale shampoo en smeersels om mijn hoofd zo goed mogelijk te verzorgen zodat mijn nieuwe haren er over een half jaar gezond weer uit groeien.
"Ik zou het heel leuk vinden, als ik je eerste haar mag knippen" zei Lydia bij het afscheid.
Deal. We hadden de vorige keer al meteen een klik en ze is buitengewoon geknipt voor deze job.
Op naar Starbucks voor koffie tussen de witte jassen en daarna naar Branding Beach club voor een goede lunch en op het strand kunnen we gelijk testen of het allemaal goed blijft zitten bij windkracht pittig.
