26 september
Gisterenmiddag is Ada overleden. Ik heb die dag met een onbestemd gevoel zitten wachten op het bericht. Ik hoop van harte dat ze met Juup herenigd is op een mooi plekje in het universum. Ik kan niet anders dan geloven dat er iets moois komt aan het einde van je leven want anders zou het zo zinloos zijn. Alles wat je meemaakt en waar je van leert, alle inzichten die je op doet, al je bijzondere ontmoetingen met anderen en de betekenis die je voor elkaar hebt. Vanochtend was ik om 5 am klaarwakker en verdrietig en besloot maar mijn oude foto album in te duiken. Dit is wel een goeie uit de oude doos: verjaardag, lekkere hapjes en gezelligheid.
Lieve Ada & Juup, Ik hoop dat ze in het universum ook zorgen voor bourgondische geneugten!
Ik begon gisteren met oncologische revalidatie bij de fysio en we waren allebei trots: ik was eens op tijd en ik heb een half uur oefeningen gedaan! Verder ben ik de hele dag druk in de weer met allerlei zalfjes. Mijn slijmvliezen beginnen het na 4 chemokuren ontzettend zwaar te krijgen en je hebt ze op meerdere plekken en ze doen dus op meerdere plekken pijn, zoals de mond en de poeperd. Heb je eindelijk eetlust, doet eten zeer. Ga je eindelijk keurig een grote boodschap met regelmaat doen, doet het ook ontzettend zeer. Maar het ziekenhuis heeft voor veel een oplossing en een recept.
Joep kwam doodmoe en koud thuis uit school en kroop ook onder een deken bij mij op de bank. Ik had me net weer eens bedacht dat het best ingewikkeld is om wat hoogtepunten te creëren voor de kids. School en sport staat in het teken van corona, dat betekent vooral op school dat je het de hele dag koud hebt omdat er zo goed gelucht wordt. Als je na een wedstrijd in de regen iets warms wil drinken, mag je het clubhuis alleen in om het te bestellen en moet je het buiten koud opdrinken. Als ik het koud heb, word ik chagrijnig. Ben bang dat Joep dat ook heeft.
"Joep, laten we gauw een winterjas gaan passen ergens."
Maar ja, corona. Ik ga echt niet op zaterdag een winkel in en de schooldagen zijn lang dus een andere dag kan niet. Dan maar weer online. Maar het idee van winkeltje in, kopje koffie tussendoor is veel leuker. Ik merk alleen bij de paar losse, kleine boodschapjes die ik doe dat de afstand tussen mensen ver te zoeken is. Het voelt niet veilig, en dus heb ik besloten sowieso een mondkapje te gaan dragen als ik iets haal. Mijn mutsje maakt geen indruk, pruik valt niet op dus dan maar een mondkapje.
Maar goed, iets leuks bedenken. Ik piekerde me suf. Uiteindelijk bleek het heel simpel. We hadden gisteren zelfgemaakte pizza op het menu dus moedigde ik Joep aan dit samen te gaan maken. Er ontstond een gezellig gesprek in de keuken en we besloten de pizza onder een deken op de bank op te smikkelen bij een opgenomen aflevering van Holland's got Talent. Joep die nooit TV kijkt werd daar wel blij van! Kaarsje aan en het was even helemaal goed.
Vanmiddag een stukje wedstrijd van Fien kijken en een vers brood halen. En wie weet kan ik iemand overhalen voor een potje kaarten of puzzelen. Het is herfst, de verwarming schoot vanochtend voor het eerst vanzelf aan en de warme vesten kunnen weer uit de kast. Zolang wij binnen fijn bij elkaar zijn en corona buiten blijft lukt het vast wel om nog wat kleine hoogtepuntjes te creëren.
