Blogarchief

zaterdag 12 december 2020

Feestelijk huis

12 december

Ik ben zo belachelijk verwend deze week! Allemaal afterchemo felicitaties in de vorm van Lekkers van de Sint, bossen bloemen, geurstokjes, overheerlijke linzensoep en een Moose!





Hartverwarmend dit alles!!!!

Mijn mondhoeken zijn helemaal geheeld finally, het wondje op mijn tong is weg, het pluis groeit, de ontsteking onder mijn nagels is nu onder controle ook al gaan ze steeds losser zitten en worden ze per dag lelijker. Dat zijn weer de kleine hoogtepunten deze week. 

Ik heb mijn manager cabin crew uitgebreid gesproken deze week, bij een virtueel kopje koffie. In januari mag hij 2x per maand in ons nieuwe bemanningencentrum in het werkcafé zitten en dan doen we écht een kop koffie. Dat hele centrum is compleet verbouwd en ik ben er al bijna 10 maanden niet meer geweest. In januari durf ik het vast wel aan, corona technisch en weerstand technisch. Ik heb hem gevraagd of hij wil regelen dat Pauly mijn re-integratie manager wordt. We hebben ook afgesproken dat hij me in januari zal 'overdragen' aan de afdeling re-integratie. Een mooi gesprek volgde over dat het fijn is een plan te maken voor re-integratie. Maar dat het ook helemaal niet erg is als je dat plan vervolgens hier en daar weer bij moet stellen. Gewoon kijken hoe het gaat en wat er gebeurt en gaat iets niet, dan maar weer aanpassen. Zo fijn als je manager dat hardop zegt! 
Vervolgens belde de bedrijfsarts. Eigenlijk met dezelfde boodschap.
"Mevrouw Jansen, ik ken u inmiddels aardig, en u moet niet teveel willen en doen."
Hij heeft een punt.

Ondertussen heb ik de wondere wereld van het fenomeen teststraat leren kennen. Joep kreeg bericht dat hij een nauw contact was van iemand met corona. Inmiddels was het dag 5 nadat ze elkaar voor het laatst gezien hadden, had hij nergens last van en mag je sinds 1/12 ook zonder klachten testen dus hup, afspraak maken. Dacht ik. Na anderhalf uur, tig keer doorverbonden te zijn, 6 verschillende nummers geprobeerd te hebben was ik nog geen steek verder. 
"We kunnen uw zoon alleen testen met een nummer dat ie van de GGD-bron & contactonderzoek heeft gekregen."
"Nou, weet u, de GGD doet dat onderzoek niet bij middelbare scholieren; de school heeft afgesproken dat besmette leerlingen zelf hun eigen nauwe contacten moeten informeren. En school stuurt een algemene mail als er in een klas een besmetting is. That's it."
Afijn, uiteindelijk de moeder van het kind met corona gesproken en met het dossiernummer van dat kind had ik toch een 'nummer' en kon ik een afspraak maken.
De teststraat zelf was uitermate efficiënt en 6 minuten na onze afspraak zaten we alweer in de auto. Ook belden ze een dag te vroeg met de uitslag, negatief. Dus vandaag fijn het hockeyveld op en maandag  lekker naar school. 

Vanochtend weer eens een poging voor een online yoga lesje gedaan, maar dit na een half uur opgegeven. Eerst een restorative les geprobeerd (voor mensen met lichamelijke ongemakken) maar de docent bleef maar praten en praten over alle alle alternatieven die er zijn per asana en kwam amper toe aan een houding voordoen. De paar andere lessen die ik aan klikte gingen allemaal te snel.... ik heb amper balans en tenen die ik niet voel dus moet ik mijn voeten heel bewust neerzetten. Dus mijn tenen  niet omkrullen wil ik ze niet breken, want ik denk wel dat ik mijn tenen omkrul maar ze steken dan gewoon nog steeds recht vooruit. En als dat eindelijk gelukt is en ik ook niet omval vanwege de balans ligt de juf al halverwege de volgende houding. Frustratie alom. Ik laat dit even zitten.

Fijn weekend allemaal!




En toen ging de telefoon...