Langs de lijn

29 augustus

Langs de lijn, zo voelt het wel zo'n beetje sinds 16 maart. Diagnose, ziektewet, sociale leven in lockdown, niet meer kunnen sporten, geen plannen kunnen maken want eerst afwachten wat er allemaal komt en hoe het allemaal gaat. En als je het fysiek zwaar hebt door bijwerkingen wordt het psychische stuk even overdonderd. Maar die komt ergens wel een keertje om de hoek kijken en natuurlijk net als je er geen zin in hebt.
Zoals vanochtend.
Op de buienradar staat fiks veel water voorspeld in de ochtend en ik had me voorgenomen om even letterlijk langs de lijn te gaan staan bij Joep's eerste oefenwedstrijd.
Zouden ze me nog herkennen, die andere ouders? Pruikje op maar, is beter. Even wat make-up op misschien? Ook iets beter. Ik heb tenslotte nog wimpers en ik weet niet voor hoe lang want met de dag heb ik overal minder haar.
En als het hard gaat regenen, is dat dan slecht voor iemand met geen weerstand? Geen idee, je wordt niet verkouden zonder virus toch? Maar ik ben ooit echt ziek geworden van extreme spierpijn na 3 dagen paardrijden met mijn zus op de Loonse en Drunense duinen en je hoort ook weleens dat mensen ziek worden vanwege tocht ofzo.
Heb ik wel energie om een half uurtje (mijn doel van vandaag) te staan?
Ik ben gewoon gegaan na deze gesprekken met mezelf.
En het was de beste beslissing van de dag, want met de regenbuien klaarde mijn hoofd toch op!
Ik heb het gedaan. Ik heb een ouder gezien die niet wist hoe te reageren maar ook een ouder die gewoon zei: "Goed dat je er gewoon even uit bent gegaan!" En zo is het.

Ondertussen kreeg ik een messenger bericht van een lotgenote waar ik veel contact mee heb en ik snel buiten de groep waar ik uitgedonderd ben had gevonden. Na mijn verhaal liet ze me weten dat ze zelf die groep uitgaat nadat ze regelmatig erg botte en onvriendelijke teksten krijgt van de beheerder en veel van haar berichten zijn verwijderd. De laatste was voor haar de druppel: ze heeft een groep opgericht voor lotgenoten die het fijn vinden af en toe samen te wandelen of een terrasje te pakken. Ze deelde dit enthousiast mee in de groep en hups, verwijderd want in strijd met de regels.
Wat een opluchting, die beheerder is gewoon niet goed bezig en het ligt niet aan mij.
Kreeg ook de tip voor een andere groep waar nooit problemen zijn en met goede beheerders dus: I'm back! Weliswaar elders maar toch.

Toen was het tijd om mijn nieuwe stofzuiger voor boven uit te pakken die gisteren gearriveerd is.
Een feestje! Super licht, extra lange buis, zeer wendbaar en trekt zo de haren uit de vloerbedekking . Fien lag nog te chillen in bed dus ze riep: "Mam, ik doe mijn kamer straks wel" en kwam een uur later laaiend enthousiast naar beneden.
"Mam, waarom heb je dit niet eerder gedaan! Zo vind ik stofzuigen leuk en ik ga het vaker doen!"

Joep is sinds corona ruim 1m80 geworden en zijn broeken daarmee 20 cm te kort. Nieuwe online besteld, modeshow in de woonkamer en wat hij niet meer past op Vinted gezet. Het is een handelaar in de dop en zuinig op zijn kleren en elke euro die hij terugverdient is meegenomen. Hij begint straks in zijn nieuwe job als hulpje bij de AH en heeft een duidelijk spaardoel: een andere mobiele telefoon. Hij heeft urenlang uitgezocht wat een iPhone allemaal kan en mij vervolgens allerlei trucs geleerd ondanks dat ik al een heel tijdje een Iphone heb. Vervolgens wilde hij zijn plan vertellen over een PL van mij aan hem en hoe hij dit gaat afbetalen.
"Oke, pak maar een whiteboard en vertel."
Giechelend schreef hij zijn berekeningen op en na een paar kritische vragen die hij goed kon beantwoorden zei ik: "Oke, bestel m maar, je krijgt een lening!"
Er springt hier een hele blije lange tiener door het huis, want dat ik zonder bedenktijd zou toestemmen had hij niet verwacht.
Ondertussen hebben we ook nog zijn 'oude' mobiel en een paar te kleine gympen verkocht en heeft ie zijn lening plots al voor bijna de helft afbetaald.
Ik vind het al met al een hele fijne zaterdag zo!