Eindelijk frisse lucht.
Nee niet van de drie druppels die in Lisse gevallen zijn maar door de airco van het AVL.
Vanaf 3 am liep, hing of probeerde ik in de badkamer te komen en dan specifiek op de toiletpot. Tot dat mislukte en ik me met knallende koppijn afvroeg hoe lang mijn lijf dit nog trekt. Daar ik op enig moment toch in mijn blootje stond maar meteen de weegschaal erbij gepakt: 3 kg eraf in 4 dagen. Daarbij ontzettend duizelig en zo heb ik meerdere signalen waarbij je het ziekenhuis moet bellen.
Dat gedaan om 8 am maar zowel mijn internist als de verpleegkundig specialist waren niet te pakken te krijgen en toen ze 2 uur later nog niet gebeld hadden en mijn ontbijt alweer in de pot lag, belde ik zelf weer een kreeg de dienstdoende arts. En die zei: kom maar hierheen, dan kunnen we uitsluiten dat je niet uitgedroogd bent en of je moet blijven.
Nicole uit Lisse jumpte meteen in haar auto om me op te pikken, fantastisch. Eigenlijk zou ze in Kroatië aan een strand liggen, maar helaas. Iets met oranje. Haar man houdt elke dag een blog bij van hun speciale vakantie op een speciale locatie (Lisse) en wat je er al zoal aan lokale middenstand tegenkomt, hoe het volk eruit ziet en hoe de mensen zijn: hilarisch.
Wellicht schrijft hij straks over hoe zijn vrouw een uitstapje maakte vandaag, zonder kinderen in een heerlijk fris en schoon etablissement: Het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis.
"We gaan eerst uw bloed checken, een potje poep wegsturen en een infuusje plaatsen. En u bent moeilijk te prikken las ik, maar er komt zo iemand die heeeeeeeel goed kan prikken!"
Ik blijf het zeggen, het personeel in AVL is echt overal supervriendelijk en warm.
Mijn eigen internist kwam anderhalf uur later de bloeduitslagen mededelen en die waren op het beenmerg en HB na goed, en ik bleek mijn vochtgehalte ook nog voldoende op peil te hebben.
Ik hoefde dus geen infuus maar medicatie ook niet mogelijk tot we weten of/ welke infectie of parasiet dit veroorzaakt heeft. Of toch de chemokuur. In dat eerste geval moet ik aan de antibiotica volgende week en of kuur 2 dan door kan gaan is de vraag. In dat laatste geval moet ik eerst hersteld zijn uit mezelf, en daar gaat de planning van de kuren mogelijk ook van op de schop en moet ik bij de volgende kuur met medicatie herhaling zien te voorkomen. Nog meer pillen dus.
Ik ben vooral blij dat ik niet hoef te blijven en dat mijn lichaam echt wel sterk is want alle bloeduitslagen zijn weer als voor de kuur (behalve die 2 eerder genoemde) en dat terwijl ik nog zo slap en beroerd ben. Ik vind dat wel een prestatie.
Zou er een borrel op drinken als ik me goed had gevoeld.
