Vannacht een uitstapje, gevalletje paarse krokodil.
Nadat ik om 21.30 heel moe ging slapen, werd ik om 1 uur wakker van gigantische steken tussen mijn schouderbladen. Ik kwam uit een diepe slaap en het leek of er 3 messen tussen het linker- en rechter schouderblad gestoken waren. Bed uit, geen enkele houding was houdbaar, beetje ijsberen en koortsachtig bedenken wat dit nou weer kan zijn. Rillingen over mijn lijf, temperatuur en hartslag gemeten en alles normaal. Na 45 minuten kreeg ik het nog niet onder controle dus besloot de dienstdoende arts dan maar te bellen.
Borstkanker ten tijde van corona is K.
Borstkanker als je alleen in huis bent met 3 slapende pubers is dubbel K. Want als mij iets gebeurt, wie ziet dat dan?
Normaal zou je je partner wakker maken en opdracht geven te checken dat je niet out gaat en er over een half uur gewoon nog bent. Je kind wil je dat niet aandoen, het is al vervelend genoeg zo'n zieke moeder.
Had ik in vanaf mijn eerste date in maart toch moeten doorgaan met daten......maar ja, corona. Sommigen hebben daar schijt aan en doen het gewoon maar ja, als je borstkanker hebt en graag medische zorg ontvangt tijdens corona moet je toch alles doen om Covid te vermijden.
"Telefoniste AVL"
"Hallo met Ingeborg, ik ben patiënt en wil graag de dienstdoende arts spreken."
"Wacht effe, moet mijn computer even opstarten......."
"Wat is uw nummer?"
"Ja en nu graag iets langzamer, want dan kan ik het even gaan opschrijven."
"Waarom wilt u de arts spreken?"
"Oh het gaat niet goed met u. Wacht even hoor. Oh ze is aan het bellen, dus ze belt u wel terug zo. Wat is uw telefoonnummer?"
Dat is dat nummer wat achter mijn patiëntennummer staat op uw beeldscherm!! Staat zeker nog niet aan? Welja laten we alle avond/nachtelijke telefoontjes, want elke kankerpatiënt krijgt ditzelfde nummer om te bellen buiten kantooruren, even met de hand noteren........
Dit zei ik allemaal niet hoor.
"Met de dienstdoende arts. U heeft dus onverklaarbare steken tussen de schouderbladen. Dan moeten we uitsluiten dat dat niet van het hart komt. Belt u de dokterspost en vraag of ze een hartfilmpje komen maken."
"Met de huisartsenpost. Wij nemen het advies van het AVL aan alleen hebben wij geen auto met mogelijkheid tot maken filmpje want dan moeten we een ambulance inzetten. Dus komt u hierheen. U mag niet zelf rijden, ik herhaal niet zelf rijden. Wie kan er met u mee? Oh alleen 3 slapende pubers in huis. Tsja dan wordt het de taxi. Ik zie u zo."
"(rochelderochelderochel) met Atax personenvervoer. Een auto nodig hoor ik. En u heeft een verklaring van ziekenvervoer? Nou die gaan we even zoeken dan. Even mijn computer opstarten hoor. Eens kijken. Wat is uw geboortedatum? Ik kan u niet vinden. Oh u heeft nog niet met ons gereden, ja maar dan moet de verklaring toch ergens staan hoor. Hoe heet u zei u? Ja hoor eens, weet u wel hoeveel Jansens er op mijn scherm verschijnen! Geeft u dan maar het nummer van uw toestemmingsverklaring. U bent bij CZ verzekerd? Nou dit nummer klopt echt niet hoor. Heeft u dit van de verzekering gekregen en begint met B2005.....Mevrouw weet u zeker dat dit niet uw BSN is?"
Ja dat weet ik zeker en je BSN begin niet met een B meneer de computerexpert. Stuur nu die taxi en ik betaal het zelf wel en zoek die verklaring ondertussen zelf rustig op met een kopje koffie tijdens de rest van je nachtdienst! Ik wil niet naar de kroeg, ik moet naar de huisartsenpost. Lekker belangrijk die administratie.
Dit zei ik allemaal niet hoor.
"Dag mevrouw, stapt u maar in."
Deurtje open, deurtje dicht. Gas erop? Oh nee toch niet.
"Chef, ik heb die dame hier in de auto, maar je hebt de rit verkeerd ingevoerd hoor, hij staat nu op contant betalen en ik moet ook op haar wachten en weer thuisbrengen. Ja dit gaat niet goed hoor, moet je echt even gaan aanpassen. Want ja."
Bij de huisartsenpost op een bed aan de plakkers. De pijn was inmiddels veel minder scherp aan het worden.
"Nou dat is we wat hé, zo midden in de nacht."
"Het was vooral nogal wat om hier te komen."
"Ja, ik weet het. Zo in de nacht krijg je alles wat bureaucratisch en administratief niet op orde blijkt mee, vooral in de zorg!"
We lachen samen om de paarse krokodil. Ik heb geen toevalstreffer dus, zo gaan die dingen blijkbaar....
Terwijl ze me op een stoel parkeerde vroeg ze grappend of ik wel gecharmeerd was van de diensten van de huisartsenpost. Heb daar vaak genoeg met een kind gezeten in het weekend.
"Wat ik zo goed vind hier, is dat jullie telefoniste altijd precies de goede vragen stelt. Ik heb ook weleens gebeld voor advies of ik met een gevalletje gevallen kind kon wachten tot maandag of moest komen. Alleen al door de vragen heb je in de gaten dat de kennis in huis is bij de telefoniste."
"Wij zijn zelf de telefoniste! Wij stellen de vragen en proberen ook degene die we gesproken hebben op onze eigen kamer te zien later, zo is het plaatje compleet.
Briljant.
"Weet u wat een telefoniste van het AVL van de week aan me vroeg toen ik verzocht om doorverbonden te worden met Poli 3?
"Gaat het soms over uw borsten?"
Ze schiet in de lach
Filmpje was goed. Huisarts voelde en ontdekte een vrij beurse plek na hier en daar duwen op mijn ruggengraat. Of ik wel een petscan heb gehad....dat ik dit wel met de oncoloog moet bespreken. En toen viel er bij mij een kwartje. Je kunt na bestraling pijn in ribben, zelfs scheurtjes in ribben krijgen. Maanden na de bestraling. Sommigen hebben onhoudbare pijnen en moeten aan hyperbaar zuurstof. Ik voel mijn rib onder de borst regelmatig, maar trekt altijd weer weg. Deze pijn is ook aan het wegtrekken, maar is vele malen heftiger. Een rib zit natuurlijk wel vast aan je ruggengraat. Misschien is dat het.
Met de taxi naar huis. Meteen een bericht getypt in de lotgenotengroep of iemand dit herkent en volgende week aan de radioloog vragen.
