Blogarchief

maandag 23 maart 2020

23 maart

Gisteren het bericht dat de eerste officiële besmetting met corona in Lisse een feit is. Ties heeft voor mij aan de manager van de Jumbo (daar heeft hij een bijbaantje) gevraagd of ik samen met de ouderen mag shoppen tussen 7.00 en 8.00 en dat was geen probleem! Dus daar liep ik, met 4 mensen. De manager vertrouwde me nog toe dat de hele winkel ontsmet is vlak voor 7.00, hoe fijn! Maar  hoe zouden ze dat doen, een hele winkel ontsmetten? 
Helaas is het schap met toiletpapier nog altijd leeg en met 3 tieners die de hele dag thuis zijn ben je zó door je 12 rollen heen. Gelukkig bleek de buurman, de Dirk, nog wel toiletpapier te hebben. Toen ik weer bij mijn fiets stond zag ik een oudere dame worstelen met haar boodschappen die in de fietstas moesten.
"Ach nee, hebben ze nou net het toiletpapier aangevuld?" vroeg ze mij toen ze me zag aankomen met 12 nieuwe rollen.
Ik legde uit waar ik het vandaan had en zag haar denken: dat ze het ook nodig had, maar niet wist hoe ze de winkel in kon gaan terwijl ze daar met alle boodschapjes en een zware fiets stond te rommelen.
"Ik haal het even voor u."
"Maar het geld dan?"
"Mevrouw, dat is toch niet belangrijk, ik ga het gewoon halen!"
 Blij dat ik ook iets kon doen voor een dametje om 7.15 in de ochtend.

De online lessen van de kids kwamen rond 9.00 langzaam op gang. Joep werkt gek van docent 1 die aan zijn tafel in de huiskamer les gaf maar blijkbaar een exotische vogel in een kooi achter hem had staan die vreselijke geluiden maakte, dwars door de les heen. Hij vond het uiteindelijk toch wel heel leuk, om iedereen via de pc te zien in zijn of haar eigen huis.
Ze hebben hier alle drie allemaal verschillende lesuren dus het is meteen een goed lesje 'rekening houden met elkaar'. Wanneer de één los wil op de piano of de Xbox moet de ander nou net een stille omgeving hebben om de hele klas te kunnen volgen online. En dan heb je ook nog een moeder die even met de stofzuiger langskomt.

Allemaal gelukt, en zo werd het vanzelf tijd voor de volgende actie: het ziekenhuis.
Vandaag heb ik weer happy socks aangetrokken. Dat is inmiddels vaste routine bij mijn reguliere post-melanoom check-ups in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis. Een melanoom- lotgenoot van mij is vorig jaar een ludieke actie begonnen: elke keer bij een check up postte hij een foto van zijn mooi gesokte voeten op een behandeltafel of in de wachtruimte. En zorgde steevast voor een glimlach bij de meelezende lotgenoten op facebook, want hij heeft echt hele maffe sokken in alle kleuren. Al snel gingen anderen meedoen en pikte iemand bij Happy-Socks dit fenomeen op en besloot alle lotgenoten een paar sokken te sturen. Nu denken wij dus allemaal elke keer aan Patrick.
Hij is gisteren opgenomen in een hospice.
Ik zal in ieder geval bij elke Happy Sock die ikzelf aantrek of uit de wasmand vis (we hebben ze allemaal hier inmiddels) aan dit mooie, positieve mens denken.

De sokken mochten aanblijven bij de MRI.
Infuus geprikt voor de contrastvloeistof in mijn arm en hup het apparaat in. Ze hadden een leuk muziekje uitgekozen maar dat apparaat maakt zo'n ongelofelijke herrie dat je alleen in de korte pauze tussen de verschillende scans iets hoort. Af en toe hoor je een stem die vertelt hoe lang de volgende scan duurt. Je hebt een alarmknop in je hand voor als je in paniek raakt of onwel wordt en je ligt op je buik met je hoofd op een steun dus je ziet niet dat je in een krappe tunnel ligt. En als je erin wordt geschoven lijkt het wel of je 10 meter naar achter wordt geduwd, heel gek.
Morgen belt de nurse met de uitslagen tot nu toe, ook die van de MRI. Dan is nog niet het hele plaatje compleet, dat is pas donderdagmiddag.

Vanmiddag werd ik gebeld door CZ, waar ik verzekerd ben, met allerlei tips en vergoedingen die nuttig voor mij kunnen zijn. Ik had het zorgteam gemaild of ik een exemplaar kan krijgen van Het Borstkankerboek, ze bieden dat aan op de site. Ik ben verrast door de oplettende ontvanger van de mail; dat ze mij uit zichzelf zoveel info geeft. Ook op dat vlak gaat er een wereld voor me open....
Morgen dus maar een studiedag inlossen. Ik heb al veel vragen opgeschreven voor mijn gesprek met de oncoloog, en nu nog een uitgebreide mail met informatie en goede vragen.
Ben er nu te moe voor, morgen weer een dag.

En toen ging de telefoon...