Hamsteren!

Tsja hamsteren, daar doe ik niet aan. Maar ik heb wel een hamsterwang.
Dat kwam zo: ik struikelde over ?? geen idee, vloog voorover en landde precies met mijn jukbeen op mijn marmeren vensterbank. Au.

Na een icepack en een paar paracetamol is het dik, paars en denkt natuurlijk iedereen dat ik mishandeld ben. Nou zie ik bijna niemand, dat scheelt een hoop uitleg....

Daarna werd ik gebeld ben door de journalist van Trouw die de stichting Melanoom benaderde afgelopen vrijdag. Hij wilde ook een fotograaf langs sturen. Nou ja, ik heb maar een foto uit mijn archief gestuurd...leek me iets beter. Woensdag verschijnt het artikel waarschijnlijk, ik zal m hier delen. Hij schrijft dus over kankerpatiënten die te maken krijgen met uitgestelde behandelingen agv corona. Hij had inmiddels de Nederlandse Federatie van Kankerpatiënten gesproken die oproept tot het hervatten van reguliere zorg van kankerpatiënten in de loop van april, omdat die zorg dan voor velen al een maand stil ligt.

Daarna ben ik gebeld door het Alexander Monro Ziekenhuis waar ik vrijdag een mail naartoe heb gestuurd. Zij hebben extra capaciteit vrijgemaakt voor borstkanker patiënten. Ik heb uitgelegd dat ik het liefst bij het AVL blijf, en hoop dat wanneer ik donderdag door het team daar besproken ben, er een plan van actie komt voor de onderzoeken die nog ontbreken en er ook snel een behandelplan komt. Als dat door corona niet mogelijk is en/of de operatie niet binnen de voorgeschreven (volgens landelijk protocol) periode van 6 weken kan, kan ik donderdagmiddag nog persoonlijk mijn dossier komen brengen bij het AMZ en kan ik binnen 1-2 werkdagen daar terecht met uitzicht op snel de ontbrekende onderzoeken laten doen en starten van behandeling. Dat is een geruststellende gedachte! Ik heb nu in ieder geval het gevoel dat ik niet alleen maar heb zitten wachten sinds donderdag en een ietsiepietsie invloed heb op de situatie.

Het kost al met al een hoop energie. 

Ondertussen heeft een vriendin een tasje verrukkelijke paashazen en eieren aan de voordeur gehangen en ontving ik van een andere vriendin een fruitmand per post. Echt lieve mensen, ik voel me enorm geliefd en omarmd door jullie allemaal, heel fijn!!!

Fijne avond allemaal.

Bonusdag

30 maart

Vandaag is mijn bonusdag. Het salaris van alle klm'ers wordt vandaag gestort. Dat is op zich al bijzonder omdat slechts 10% van de vluchten nog wordt uitgevoerd en vele collega's dus thuis zitten. Bij het salaris deze maand krijg ik mijn bonus wegens 25 jaar trouwe dienst. De bonus die ik over 20 dagen zou gebruiken voor een week New York met de kids. Een vakantie waar we ons enorm op hebben verheugd omdat dit idee vorig jaar ontstond toen we het allemaal even moeilijk hadden. Terwijl heel het land ergens in een tropisch oord op een strand lag, zaten wij een week in een strandhuisje te IJmuiden. Omdat we onze zomervakantie hadden moeten annuleren. Vanwege melanoom, de operaties daardoor en het feit dat ik niet meer in de zon mocht liggen dus wat gingen we dan doen in Turkije?
In IJmuiden startten we de 'vakantie' op een dag met code heftiger dan rood. Het bleek een gigantische storm op 10 augustus 2019.
De troosteloze aanblik van IJmuiden door de industrie gecombineerd met keiharde wind en regen maakte het aanrijden al in- en intriest. En vooral ik probeerde extra vrolijk te doen ondanks dat ik maar één ding dacht: wat doen we hier?
Maar ja, de eigenaresse van het huisje had niet afgebeld dus het viel vast mee.
Dat deed het dus niet. Terwijl we onze spullen in de strandtaxi hadden geladen, vertelde ze doodleuk dat diezelfde taxi ons zometeen voor rij 1 zou afzetten en we dan nog wel naar rij 4 moesten lopen, naar achteren dus. Stel je voor: je stapt uit op het strand, pakt ieder zoveel mogelijk tassen en boodschappen (zo handig vast voor de hele week....), wordt direct gegrepen door de storm die 'gelukkig' loodrecht op het strand staat en dus richting rijtje 4. Alleen moet je tussen rij 1-2-3 door en daar heeft de storm al een verse berg zand opgehoopt van een meter hoog. En het regent, heel hard. En dat doet heel pijn met storm.
Na dit gevecht stonden we op de drempel van het huisje, ijskoud en met een dikke laag modder aan de achterkant van ons lijf geplakt.
"Veel plezier hoor" zei de eigenaresse, en weg was ze.
Buiten werd je gezandstraald en buiten was de wc. Binnen lag overal zand, dus ook in ons brood en koekjes. En we waren vooral heel zielig. Krijg je eerst melanoomkanker en valt je vakantie ook nog eens in de soep. Na anderhalve dag stug spelletjes doen en omstebeurt een app versturen (want ja, de wifi was ook ruk), ontstoken ogen van het zand en een halve dag stilte op mijn vraag: 'wat kunnen we allemaal doen om het nog leuk te maken' besloten we de volgende ochtend naar huis terug te keren. In de auto flapte ik eruit: "Volgend jaar gaat óns jaar worden. We gaan het anders doen! Wat vinden jullie van een culturele vakantie ver weg? Zullen we naar New York?'
Gejuich op de achterbank.
Mijn bonus kreeg een nieuwe bestemming. Ik zou hem eerst gebruiken voor een heel groot feest met de Soul Beach Band samen met een vriendin die ook 50 gaat worden. Een week mooie herinneringen maken samen in plaats van 1 avond feest vond ik nu echter veel waardevoller.
We besloten deze strandsessie heel snel te vergeten en ons te focussen op New York. Thuis gekomen op zoek gegaan naar ipb geboekte tickets en uren gegoogled op hotels. Daarna spaardoelen aangemaakt in de ING-app 'want er moet natuurlijk wel geshopt worden mama' en sindsdien nagenoeg elke dag gerefereerd aan de bijzondere reis over de oceaan die wij zouden gaan maken.
Dat we niet gaan is nu wel duidelijk.
New York is er nog slechter aan toe dan wij hier.
Deze reis verzetten naar de herfstvakantie zoals we 14 dagen geleden nog hoopten is misschien ook helemaal geen optie meer. Want ondertussen stromen de ziekenhuizen zó vol in Nederland, dat alle ic bedden nagenoeg bezet zijn hoorde ik gisterenavond. De piek moet nog komen in de volgende twee weken. Vorige week al hoorde ik dat mijn behandeling aangepast (lees uitgesteld) moest worden. En nu is de situatie nog nijpender in de gezondheidszorg.
Ik ben lid geworden van de lotgenotengroep borstkanker op Facebook. Velen melden daar dat hun operatie/ chemotherapie is uitgesteld. Ook al is het uitgezaaid.
Ik moet eerst nog ontdekken of het uitgezaaid is, en daar heb je toch echt een operatie voor nodig.
Ik hou mijn hart vast.