Extra onderzoek

6 april

Eerst het goede nieuws: Er is echt niets gebroken in mijn gezicht. Waarom er een belafspraak in de agenda van de huisarts gezet is weet niemand, want hij bleek er ook niet ingezet te zijn. Jaja, valt niet mee de communicatie. Ik werd ook niet gebeld vanochtend dus ging dat zelf maar even doen. Het was een kort gesprek want ondertussen belde het AVL en dat vond ik toch echt even belangrijker.
Ook in dat gesprek eerst het goede nieuws: de verdachte lymfe bevat geen foute cellen. Voor nu goed nieuws! Wil niet zeggen dat geen enkele lymfe foute cellen bevat; dat weet je pas na de operatie als de poortwachter klier is verwijderd.
Helaas is uit het biopt van afgelopen donderdag niet genoeg weefsel beschikbaar voor gedegen onderzoek door de patholoog. Dit moet dus woensdag opnieuw. Afgezien van het feit dat dit weer een pijnlijk gebeuren is, is het dan weer 3-5 dagen wachten voordat die uitslag er is. En het wordt Pasen…..dus of de uitslag vrijdagmiddag (Goede Vrijdag) bekend zal zijn is nog verrassing. Wat helemaal jammer is, is dat ze me deze week al had kunnen opereren wanneer de patholoog nu een duidelijke uitslag had kunnen geven.
Er bestaat ook nog een kans dat het biopt woensdag niet goed lukt en dan moet er eerst toch een MRI-geleid biopt genomen worden. Dat kan maar eens per maand bij één patiënt; het is nogal een ingewikkeld onderzoek.
Fingers crossed dat dat niet nodig is.
Ik vroeg of ze niet alsnog kan opereren deze week waarbij ze de verdachte plek in de andere borst ook vast verwijderd. Dat is geen goede optie, omdat wanneer na de operatie het verdachte weefsel onderzocht wordt en kwaadaardig blijkt, je dan nog een keer de OK in moet om de poortwachter klier aan die kant ook te verwijderen. En dat betekent extra narcose en littekens en mogelijke complicaties.
"Hou je het nog vol allemaal?" vroeg de arts.
Die onzekerheid en jezelf keer op keer focussen op een uitslag die dan toch niet komt is lastig.
Snapt ze helemaal.
De wereld draait ondertussen gewoon door, op corona na dan wat ook bijna normaal lijkt te worden.
Zo sta ik net keurig tussen de 1.5 meter-lijnen bij mijn favoriete kaasboer op de markt en vertelt hij dat ze volgende week afwezig zijn omdat het dan Pasen is. En uiteraard wenst hij me fijne feestdagen. Ik ben me vooral bewust van het feit dat hij een stuk kaas overhandigt aan een vrouw met borstkanker. Dat heb ik steeds, dat ik me daar bewust van ben. Alsof ik boven mezelf hang en het aanschouw. En het niet over mij gaat maar over die vrouw.
Corona technisch hebben we allemaal behoefte aan een datum waarop we weer gewoon kunnen werken, vrienden zien en een terrasje pakken of heerlijk ergens eten. Ik heb daarbij behoefte aan een tijdspanne van het hele behandeltraject. Hoe lang en hoeveel van welke medicijnen. En ik zal dit pas weten als de operatie achter de rug is plus 10 dagen weefselonderzoek.
Stevig lesje 'loslaten'.