Blogarchief

woensdag 5 augustus 2020

Verdriet

5 augustus


Intens verdrietig en totaal gefrustreerd.
Op de foto het grafje van Simba, die ontzettend lieve en stoere kitten die hier sinds vorige week dinsdag kwam wonen. Maar vanaf de eerste voet over de drempel al ziek bleek....
Vanmiddag heb ik hem moeten laten inslapen.
9 dagen verschrikkelijke diarree, hij kon niets binnen houden, werd slomer en slomer en viel alleen maar af. Meerdere keren naar de dierenarts voor vochtinfuus, diarreeremmers en antibiotica, verschillende soorten voer die we met een spuitje naar binnen kregen. Joelend van blijdschap wanneer de keukenweegschaal aangaf dat er 30 gram bij was gekomen. In paniek wanneer een uur later er meer dan 30 gram af was. Omdat het er gewoon uit liep. Hij woonde al dagen op de zolderkamer, zo rustig mogelijk en was er steeds een van ons bij. Gisterenavond dacht ik dat ie de ochtend niet zou redden. Hij kon de kattenbak niet meer halen, lag maar een beetje. Ties vannacht zijn uiterste best gedaan om nog wat eten naar binnen te krijgen, liefde te geven en vanochtend bleef er iets langer dan 10 minuten voedsel in en deed hij een poging zichzelf te wassen. Want zijn staart en voeten maakten wij al dagen schoon, omdat ie het zelf niet kon.
Een kleine opleving, dus hoop.
Terwijl ik met Jo even ging lunchen op het strand, wat ik eerst maar wilde afzeggen maar wel in de gaten had dat ik er echt dringend even uit moest, bleven de kinderen thuis om hem te verzorgen.
Uiteindelijk bleek vanmiddag toen ik thuis kwam dat ie weer veel te veel was afgevallen, alleen nog maar gekleurd water uit hem kwam, zijn botjes overal door het vel voelbaar waren en kon ik het niet meer aan zien.
We hebben alles gedaan wat kon zei ook de dierenarts. Ik weet dat dat zo is, maar alsnog maakt dat helemaal niets goed.
Dat ie zich niet meer zo rot hoeft te voelen, is het enige lichtpuntje.
Hij heeft de mooiste plek in de tuin, onder de vijgenboom. De steen van Fien's kleuterklas erop en een zonnebloem. En nu maar hopen dat ie op een prachtige pijnvrije plek is, en op het schootje ligt van Juup, Annick of Janna die hem de afgelopen dagen al voorgingen.
Ik heb genoeg vocht, want de tranen blijven stromen.

En toen ging de telefoon...