8 december
Na een leuk heilig avondje zaterdag waarbij we met ons vieren een surprise en gedicht hadden geknutseld voor elkaar kreeg ik van Joep een gedicht. Met ook de volgende regels erin:
Je hebt borstkanker verslagen
Ontzettend knap, echt wauw
Je mag trots zijn, als een pauw
Lieve Joep, een puber maar toch ook nog een kind en zoals ik wel vaker verrast ben door de heldere kijk van mijn kinderen op van alles, zo ook nu bij het lezen van deze regels. Ik vroeg me al af in wat voor soort fase ik was beland. Chemo zou nog niet klaar zijn maar was het plots toch wel. Dan komt het zwarte gat volgens de behandelaars. Ik ben tot nu toe eigenlijk heel blij dat ik niet op maandag weer afgebroken wordt en dat is goed voor mijn humeur. En tegelijkertijd zat ik in no time te huilen toen ik zondag aan de appeltaart zat met Pauly, vriendin sinds Kroatië en tevens re-integratie manager bij KLM. Ik had een brandende vraag en daar zij al jaren vele collega's met borstkanker begeleidt had zij vast een antwoord.
"Hoe lang duurt het gemiddeld voordat iemand na alle behandelingen zoals ik heb ondergaan, weer in zijn eigen functie aan het werk is?"
Afgezien van de restklachten zoals dode voeten en handen zonder nagels duurt dat zomaar een jaar, een enkeling vliegt alweer na een half jaar. Vervangend werk voor die tijd zolang het je herstel niet in de weg staat kan wel. Deze informatie helpt wel bij mijn toekomstbeeld van 2021. Ergens zag ik mezelf al klusjes doen bij de afdeling Opleidingen, ergens in januari. Maar dat bedenk ik terwijl ik op de bank zit. Zodra ik een boodschap doe en merk hoe ontiegelijk langzaam ik loop en na een paar schappen alweer buiten sta omdat ik moe ben denk ik heel anders. Maar dat vergeet ik dan weer snel.
Ik stapte vrijdag het ziekenhuis uit, hopelijk voor de laatste keer in 2020, met een: "Tot ziens, succes met alles!" Wat dat 'alles' inhoudt en hoe lang dat 'alles' duurt vertelt het medisch personeel er niet bij. Gewoon niets. Klaar met behandelen en ergens in 2021 doen we een follow-up gesprek. Is echt heel raar als je daar sinds 9 maanden kind aan huis bent.
Voor nu ga ik proberen alles per dag te bekijken, of nou ja misschien per week. Ik vertel mezelf dat ik borstkanker verslagen heb en alle foute cellen zijn verdwenen. En ook al ben ik niet fit, lang niet de oude en wordt ik wellicht nooit meer de oude, ik ga er alles aan doen om mijn lijf weer gezond te krijgen.
Na overleg met de fysiotherapeuten gespecialiseerd in kanker en oedeem na kanker hebben we een plan. Elke dinsdag een uur oncologische revalidatie met 4 lotgenoten, daarnaast nog een half uur privé fysio en 2 uur oedeemtherapie per week. En als ik hier een ontzettende aversie tegen ontwikkel moet ik het zeggen, want dan passen we het aan. Ze hebben vele kankerpatiënten gezien...ik zal de tip onthouden.
Net als mijn lijfspreuk die ook in deze nieuwe fase vast actueel blijft.
