Geen fractuur

3 April

En daar gingen we weer. Route 58 van het Spaarne, inmiddels ook bekend. Ik was om 3 am klaarwakker. Nu er actie is in het AVL en de onzekerheid langzaamaan verandert in een concreet behandelplan voel ik pas hoe pijnlijk mijn gezicht voelt. Dus hup aan de paracetamol dan maar en de rest van de dag op de bank hangen is het plan.
HJ mag inmiddels in geen ziekenhuis meer in de wachtkamer blijven zitten nadat vorige week de behandelkamers al verboden terrein waren.
De CT scan ging vrij vlot. Toen het klaar was vroeg ik uiteraard wat de uitslag was. Nou, eh, of ik even buiten wilde wachten. Hoe maf is dat toch; het gaat over jouw lichaam maar je krijgt zelf niets te horen over de bevindingen en ziet druk overleg achter het raam. Vervolgens kwam de verpleegkundige?laborant? ofwel ‘de man achter het glas’ naar buiten en zei op zeer serieuze toon dat ik vanmiddag de huisarts maar moest bellen omdat er eerst nog een radioloog naar moest kijken.
Dat heb ik dus net gedaan. Guess what: huisarts heeft vrije dag.... ik sta in de agenda dat ze mij maandag belt. De assistente dacht dat zij in ieder geval wel vast mocht vertellen dat er geen fractuur is. Joeghee!
Ik hoor maandag dan wel wat ze wel zien en ondertussen zakt de zwelling naar beneden , echt prachtig.
Ik dacht nog even slim in mijn digitale dossier van het ziekenhuis te gluren maar inloggen lukt niet vandaag wegens een storing en na 3 x proberen is de boel geblokkeerd. Maar gelukkig kan de helpdesk op maandag dit euvel verhelpen. De kunst van het loslaten.
Nu even een ziekenhuis-loos weekend.
Fijn weekend allemaal!