19 oktober
Klokslag 07.30 zat ik bij Jo in de auto richting het AVL waarna ik ruim op tijd in de wachtkamer zat voor de bloedafname. Vandaag helaas niet bij Mariska zoals de afgelopen paar keer, maar een ander vriendelijk gezicht. Bloed afnemen was weer zo gepiept. Ik vroeg de verpleegkundige of ze voordat ze de pleister ging vervangen ook de huidbeschermer erop wilde spuiten, omdat dat heel goed helpt tegen jeuk onder de pleister.
"Weet je wat, we laten de dekpleister er even af, kan er even wat lucht bij je arm en na het infuus straks doen we hem er weer op."
"Kan dat echt?" vroeg ik nog.......
Het antwoord is nee, maar ze zei 'Ja'.
Na het kopje koffie met Jo beneden, lag ik keurig om 9.15 in mijn bedje boven. De chemokuur arriveerde ongeveer tegelijkertijd, mijn bloedwaarden zijn exact hetzelfde als vorige week (de witte bloedlichaampjes nog altijd 0.1 boven de ondergrens) dus dit zou een perfect snel chemo rondje gaan worden. Omdat ik het altijd koud heb kreeg ik een deken uit de warmtekast en de verpleegkundige stelde voor dat ik mijn vest aan hield want de mouwen zijn zo wijd; ze kon makkelijk via mijn mouw het infuus aankoppelen. Topidee.Ware het niet dat je dan geen zicht hebt op het infuus dat je lijf in gaat.
Ruim 2 uur later app ik Jo dat ik bijna klaar ben en naar beneden kom en stroop vast mijn mouw op zodat de verpleegkundige er makkelijk bij kan om de pleister te plakken. Wat zie ik: 10 cm Picc-lijn uit mijn arm getrokken door het infuus. De verpleegkundige schrok zich een hoedje; blijkbaar kun je niet zonder afdekpleister. Ze checkt gauw of er nog bloed 'terug komt' want daarmee weet ze zeker dat het uiteinde van de Picc-lijn nog altijd in een grote ader zit en de chemo dus ook in die ader terecht gekomen is in plaats van ergens onder mijn huid. Meteen overleg met de radioloog. Hier is echter geen oplossing voor behalve deze Picc lijn verwijderen en een hele nieuwe te plaatsen. Oh wat baal ik hier enorm van! Het is een vervelende ingreep qua verdovingsprikken en je moet de dag na plaatsen nog een keer naar het ziekenhuis. De verpleegkundige baalt ook enorm, ik snap natuurlijk dat ze het niet expres doet maar ja, je zou denken dat dit toch bij de basisbehandeling van een Picc lijn hoort: altijd verzegelen met een goede pleister.
Omdat ik morgen niet mag rijden is morgen geen optie. Ze stellen voor dat ik de middag blijf wachten op een opengevallen plekje. Maar op mijn vraag of de garantie er is dat ik met een nieuwe Picc lijn naar huis ga ergens vandaag is het antwoord dat het ook zo kan zijn dat wegens spoedgevallen ik niet aan de beurt kom. Tja dat heeft geen zin. Dan maar hopen dat er woensdag plek is.
Na een paar keer bellen vanmiddag heb ik voor 8.30 een afspraak woensdag en geregeld dat ik in plaats van donderdag weer een ritje naar het AVL, het team van Expertcare de wond komt verzorgen bij mij thuis.
En zo is het 5 uur en is de dag weer voorbij. Slapen vanmiddag lukte niet echt ondanks dat mijn ogen dichtvielen dus vannacht moet het maar gebeuren. Soepje voor de buis, knuffel met poes want de kids zijn met papa een paar dagen aan het varen.
