Blogarchief

dinsdag 1 september 2020

Don't try this at home

1 september

Een hele vreemde bijwerking van de chemo is pijn aan je hielen. Ik voel het niet als ik loop maar wel als ik met gestrekte benen lig of met opgetrokken benen. Soort zeurend, irritant gevoel. En daar je huid ook erg uitdroogt dacht ik: ik zet een tube voetencrème naast mijn bed dan vergeet ik niet deze belangrijke onderdelen ook even te verzorgen, dan kan het lekker intrekken in de nacht.
Zo gezegd zo gedaan, net als in de reclame dat je zo'n dame in een badjas ziet die nog éven de voeten insmeert op de badrand.
Doe dit vooral niet 's avonds! Als je namelijk midden in de nacht met een volle blaas wakker wordt en de badkamer in loopt.....glijd je dus gewoon uit! Vol op mijn knie en onderarm (gelukkig de niet-geopereerde knie en de arm zonder Picc lijn) en knapt je blaas ook tot overmaat van ramp terwijl je op de tegels ligt. Op dit soort momenten is het echt heel jammer dat er niemand vanuit je slaapkamer roept: "Ik kom je helpen schatje!"
Sta je daar midden in de nacht de badkamervloer te dweilen en te bedenken dat je eigenlijk een icepack uit de vriezer moet halen maar je je er niet toe kunt zetten om naar de garage te gaan.
De schade valt mee, dikke knie en blauwe plekken die er overigens heel raar uit zien. Heeft vast te maken met de bloedlichaampjes die zich nog moeten herstellen.

Een andere bijwerking is haarpijn. Ja ook als je dat dus, op een paar stoppeltjes na, niet meer hebt. Het haarwerk deed zeer, mijn elastieke mutsjes deden zeer aan de achterkant dus op zoek naar een ander alternatief tot dit weer voorbij is. Op youtube ontdekte ik een lotgenote die aan de hoofddoeken was gegaan en dus ging ik met haar instructiefilmpje gisteren aan de slag. Eerst even in de mand met shawltjes gedoken en tadaaaaa:


Alsof je je eigen dikke knot hebt.
Bij alles wat met luipaardprint te maken heeft roept Fien steevast: "Hotter than my Daughter" maar allá.

Vanochtend stond er een online workshop mak-up voor kankerpatiënten op het programma van de stichting Look good, feel better.
Toilettas, spiegel en watjes klaargelegd inclusief spullen die ik eigenlijk nooit gebruik en met 5 deelnemers en een visagiste gingen we aan de slag. De visagiste begon haar praatje over de houdbaarheidsdata van je make up items. Dat logo-tje met een dekseltje en een heel klein cijfertje eronder. Ze drukte ons op het hart om met onze slechte weerstand echt niet over die datum heen te gaan. Nagenoeg mijn hele toilettas kon de prullenbak in. Wijze les. Nooit geweten dat mascara maar 3 maanden mee gaat bijvoorbeeld en je ogen goed kunnen gaan ontsteken van de bacteriën. En dat je niet moet pompen met het borsteltje in de houder: dan komt er alleen maar lucht bij en dus bacteriën. 
We waren na ruim een uur allemaal blij, vooral voor elkaar na het zien van de resultaten op beeld en met een berg nuttige tips sloten we tevreden af.
Vanmiddag nog naar de fysio. Eigenlijk is mijn energie al op maar ik zie wel hoe ver ik kom in de gymzaal.

En toen ging de telefoon...