3 november
Vandaag de lange versie van een chemokuur-dag. Ik hoefde pas om 11.45 in het ziekenhuis te zijn dus alle tijd om even een lekker broodje te halen voor de lunch dacht ik. Maar beneden bleek dat de vaatwasser ermee opgehouden was...er stond een hoop water op de bodem. You tube: 'Help mijn AEG zit verstopt' bood nog wat perspectief. Eerst al het water eruit scheppen en dan een sluitstop van een filter openen en voelen wat in het pijpje erachter zit. Niets. Toen zei Youtube dat ik een monteur moest bellen. Dit was het slechte nieuws. Het goede nieuws is dat ik exact nog 28 dagen garantie heb! Mazzel. Helaas heeft de monteur pas op 17 november plek om mijn apparaat te komen fixen. Dat worden een hoop afwasjes.
Hanno heeft me gebracht en om 11.00 zat ik bij verpleegkundige Roos voor de bloedafname. Dat is zo'n fijne dame, die wil je elke dag naast je bed. Ik liet mijn nagels zien, ik lijk wel een roker, en vertelde van de kapotte vaatwasser en dat afwassen een extra aanslag zal zijn op mijn nagels.
Ze gaf me meteen een doos chirurgische handschoenen, goed voor 100 afwasjes. De bloedafname lukte niet zo goed. Normaal spuiten de buisjes zo vol uit mijn Picc lijn maar vandaag dus niet. Rara hoe kan dit? Is nog niet eerder voorgekomen bij de vorige Picc lijn. Even doorspoelen met een of ander wit spullie bleek gelukkig te helpen.
Beneden maar een belachelijk duur broodje AVL gehaald voor de lunch en vervolgens flink zoeken naar een vrije stoel op anderhalve meter afstand van een ander. Het zit gewoon vol met begeleiders in de centrale hal en hier en daar een patiënt die net als ik een uurtje vrij heeft.
Daarna door voor wegen, bloeddruk, temperatuur en saturatie meten en daarna door naar de internist. Ze was blij me een stuk energieker te zien dan de laatste keer toen ik net de AC kuren achter de rug had. Mijn bloed is goed genoeg voor de volgende kuur; witte bloedlichaampjes slechts 0.2 boven de ondergrens dus mijn weerstand is nog altijd nihil. HB 0.1 hoger dan vorige week, had wel gemerkt dat het niet verslechterd was na vorige week maar nog altijd is het voor mij veel te laag en blijf ik dus vrolijk hijgen en ben ik snel kortademig. Ik vertelde van de ijshandschoenen die ik vorige week tijdens de kuur geprobeerd heb en zo'n pijn deden na 10 minuten. Ze zei dat ik er heel slim aan heb gedaan om ze steeds paar minuten uit te doen, en daarna weer aan. Ik heb alleen totaal geen effect bemerkt; ik heb nog altijd permanent een doof gevoel onder de toppen van mijn vingers en tenen. Dat is beginnende neuropathie en als het erger wordt moet de kuur aangepast worden naar 80% om blijvende schade te voorkomen. Die ijspacks blijken geen bewezen nut te hebben dus die laten we maar zitten.
Terug weer naar Roos, bedje ingedoken en aan het infuus. Vandaag hoef ik maar de helft van het anti-allergie medicijn omdat ik geen gekke reacties heb. Dat is fijn, want je wordt er ontzettend slaperig van zodra het je ader inloopt dus hoe minder hoe beter. Klokslag 16.00 was ik al klaar en stond Dees te wachten om me terug naar huis te brengen. Met een heerlijke boerenkoolstamppot die ze alvast gemaakt had, superfijn!
Vandaag the day after, inmiddels voorspelbaar: moe, energieloos en hele pijnlijke nagels. Ik weet dat dat na vandaag elke dag iets beter wordt dus vandaag gewoon op bed niksen en vanavond soepje van Daan uit de vriezer.
