Blogarchief

woensdag 17 juni 2020

Jarig

17 juni

Terwijl ik een kopje koffie in de tuin drink voordat ik weer ga fietsen appt Fien. Ja, gesprekken met gezinsleden kun je natuurlijk face to face in huis of tuin voeren, maar volgens de jeugd is appen terwijl je heerlijk op je bed in pyama een les ligt te volgen net zo efficiënt....

MAM
OMG
WE VERGETEN IETS
MICK IS VANDAAG JARIG

Tegelijk komt er een mailtje binnen van het NDG: gefeliciteerd met Mick.
Tsja. Dit is wel heel erg. Totaal vergeten, geen slingers opgehangen en poes zelf ligt een beetje te soezen dus hopelijk heeft hij het niet in de gaten.
Geen van de pubers heeft tijd om een leuk muisje te kopen want 'school mam!'
Yeah right.

Vervolgens belde de radioloog om te vragen hoe het gaat. Ik vertel van mijn klachten aan huid en rib oftewel: precies de bijwerkingen die ze al voorspeld had. Ze heeft nog een tip voor een extra zalfje erbij en adviseert een uv-werend shirt te kopen voor de vakantie, voor als ik ga zwemmen. Mijn huid heeft nu het effect van zonverbrande huid dus mijn decolleté moet geen straaltje meer mee pikken. En uiteraard hoge factor zonnebrand, maar daar weet ik als melanoompatiënt alles van.
Aangekomen in Hoofddorp zit ik plots een half uur te wachten op mijn beurt. Dit is nog niet eerder voorgekomen dus ik ga het maar eens vragen bij de balie.
S2 is kapot, daar moet een monteur bij komen. Nu moeten we allemaal in S3 bestraald worden en daarom loopt het uit.
Ik heb geen haast maar verderop zit een oudere meneer enorm te mopperen in zichzelf. Een donderwolkje; nodigt niet uit om even gezellig mee te kletsen. De meneer aan mijn tafel anderhalve meter verderop zit geduldig te wachten en heeft ook geen haast.
"Ik ben heel snel hoor, sta zo weer buiten!"
Hij snapt de grap. De bestraling duurt exact altijd even lang namelijk en iedereen komt in makkelijke kleding en onopgetut dus aan- en uitkleden is ook zo klaar.
De ruimte van S3 is tegenovergesteld aan die van S2; even goed opletten waar ik heen loop als ik omgekleed ben. Mislukt, maar  dat had de assistente al ingecalculeerd dus die staat lachend voor de control-room en stuurt me de goede kant op.
"Sorry dat je moest wachten."
"Ik vind het niet erg, maar er zit een erg boze meneer."
"Goed dat je ons even waarschuwt enne.....sommige heren moeten met een volle blaas binnen komen."
Ai, wat lijkt me dat naar als je dan een half uur moet wachten! Vooral als je niet goed ter been bent.

Thuis aangekomen tref ik een dikke brief van het AVL op de deurmat. 28 juli om 8.00 start de chemo. Wat er allemaal nog meer in staat wil je eigenlijk niet weten want dat zijn de bijwerkingen. De lijst is lang. Ze hebben nuttige tips van ervaringsdeskundigen verzameld en erbij gezet. Morgen maar eens een speciale boodschappenlijst maken.
Een stukje vis ontdooid voor poes en ik heb wat bladerdeeg over van de hartige taart dus precies 4 appelflapjes gebakken. Het is tenslotte feest.
Het feestvarken zelf is echter hoogst beledigd....






En toen ging de telefoon...