Blogarchief

zondag 12 april 2020

Paashaas

12 april

Ik werd wakker om 6.30, gelukkig maar want mijn droom was allesbehalve gezellig. Een soort nachtmerrie over chemotherapie waarbij er bij mij van alles mis ging. Gauw parkeren die droom, want misschien krijg ik dat helemaal niet dus lossssslaten.
Perfect tijdstip om voor paashaas te spelen. Ik heb 4 zakjes van elk 33 kleine eitjes en de moeilijkheidsgraad gaat omhoog dit jaar. Omdat het zo leuk is om over een half jaar nog altijd ergens eitjes tegen te komen.
Ik sluip door het doodstille huis met mijn mandje en gniffel om mijn verstopplekken, de voorpret is al leuk. De keuken sla ik even over, want er gaat straks nog gebakken en gekookt worden door de kids. We doen een paasbrunch vanmiddag.
Ties moest zijn creatie gisterenavond al maken want een cheesecake moet uren opstijven. Dit is het leuke van coronatijd: we hebben overal alle tijd voor. Alleen ontdekte ik vanochtend dat je denkt dat de afwas doen voor iedereen retesimpel is, als je even logisch nadenkt. Maar nee, mijn 17 jarige vwo'er die opgegroeid is met een afwasmachine en slechts eens per jaar kampeert, heeft blijkbaar geen idee. Er stond net namelijk een stapeltje 'afgewassen' items op een theedoek te drogen op het aanrecht dat plakkerig was van een mengsel van gelatine met suiker. Datzelfde mengsel bleek heerlijk aangekoekt in de afgewassen items te zitten. Ik vermoed even onder de koude kraan afgespoeld en klaar is Kees.

Gisteren ben ik vroeg een flinke wandeling gaan maken, uiteraard langs de bollen. Dat is maar goed ook want vandaag worden mijn favoriete achteraf-weggetjes afgesloten omdat er toch teveel toeristen uit eigen land de bollen komen fotograferen. En als je dan allemaal dezelfde plek uitkiest om je auto te parkeren is dat niet echt handig in deze tijd.
Daarna heb ik online post-operatieve compressie bh besteld want die moet mee naar het ziekenhuis om na de operatie de zwelling tegen te gaan. Ik kan me nog geen voorstelling maken hoe het eruit gaat zien....Ik ben blij dat ik een borstsparende operatie krijg maar er zal toch een flinke hap verdwijnen.
Ondertussen bliepte mijn telefoon: maandelijkse reminder op de 11de om mijn huid en lymfen te checken; de nieuwe routine sinds mijn melanoom verwijderd is. Ik heb er even zo geen zin in! Doordat ik dit zo serieus gedaan heb elke maand, en elke gekke plek op mijn huid herken en check heb ik dus mooi geen aandacht gehad voor de borst controle. En dus ook geen bobbel gevoeld, terwijl die er waarschijnlijk al een tijdje zit. En nu de bloeduitstorting wegtrekt voel ik hem zelf ook duidelijk. Een foute indringer in mijn lijf. Zal blij zijn als ie eruit is!

Fijne paasdag allemaal!

En toen ging de telefoon...