14 november
(filmpje doet het niet op mobiel volgens mij, wel op laptop)
Vrijdagochtend was het zover en ben ik Tommie gaan halen. Fien is altijd de eerste 4 uur vrij, vandaar zo gepland, maar die moest plots een hele dag een intercollege-wiskunde B dag volgen vanaf 8.30 en kon dus toch niet mee. Afijn, poes gehaald en een rustig ritje naar huis gemaakt. Grote poes boven gelaten zodat Tommie even rustig de benedenboel kon verkennen. Hartverzakking toen ie plots van de keukenbodem verdwenen was....hij kan blijkbaar verdwijnen via een mini opening onder het hoekkastje. Toen ik het draaideurtje voorzichtig open deed zat ie triomfantelijk tussen mijn pannen. Al snel krabbelde Mick aan de deur en leerden ze elkaar kennen. Viel me alleszins mee voor een eerste ontmoeting! Al had ik het stiekem ook wel verwacht omdat Mick gewoon een lief dier is met gezonde nieuwsgierigheid en weinig agressie.
Omdat het best spannend is om ze de eerste nacht onbewaakt samen te laten hadden Fien en Joep al bedacht dat ze hun matrassen en dekbedden in de woonkamer gingen leggen en gezellig daar gingen slapen. Veel uurtjes hebben ze niet gemaakt want ja, zo'n kitten wil wel actie tussendoor. En als ie slaapt dan het liefst luid knorrend in het holletje van je nek of sabbelend aan je wang.
Ik was ook vroeg wakker (mijn interne wekker gaat de laatste week ruim voor 6 am af helaas) en besloot dan maar mijn boodschapjes van de AH te gaan halen nu ik op tijd was voor het 'ouderen- en kwetsbare mensen uurtje' tussen 7.00 en 8.00. Lekker rustig en veilig alles geshopt met een overheerlijk pasgebakken en nog warm brood voor de kattenoppassers.
Van de week ontving ik een bijzonder envelopje.
Vandaag is het 14 november dus uitpakken maar! Ik herken bijna altijd de handschriften van mijn vrienden en familie maar deze afzender heeft het wel erg spannend gemaakt met blokletters; ik heb geen idee.
Geen wonder, hij is van Sint! Op de dag van aankomst ben ik al verwend! Lieve Sint, ontzettend bedankt voor deze verrassing en het mooie gedicht! Ik wil u graag bedanken natuurlijk, maarre...... nog even bedenken hoe.
