29 september
Dat ik amper in de spiegel kijk lately werd me wel heel duidelijk toen ik me gisteren besloot een beetje op te tutten. Met de mascara in de aanslag ontdekte ik dat mijn onderste wimpers nagenoeg foetsie zijn en de bovenste op één hand te tellen. Het was te verwachten, vond het vooral raar dat ik het zelf nog niet eens in de gaten had. Ik heb ook ineens pijnlijke nagels aan handen en voeten en net als mijn pijnlijke voetzolen zijn dit bijwerkingen die vooral bij de volgende reeks kuren horen....nou dat belooft wat.
Het gaat steeds beter met mijn energie, niet met grote sprongen maar ik ben van het hele dagen bankhangen af. Gisteren mijn eerste strandwandelingetje van een half uurtje gemaakt sinds maanden. Heerlijk even de golven horen bulderen. Ik had met Brigitte afgesproken bij De Branding en ik was ruim op tijd dus alle tijd om even wat te lezen in de kas met het uitzicht op zee. Dit was ook meteen mijn eerste echte uitje sinds ik met de chemotherapie begonnen ben geloof ik. Werd eens tijd. We hebben fijn bijgepraat en lekker geluncht. Alhoewel dat laatste een beetje verpest werd door mijn mond. Al mijn slijmvliezen hebben het inmiddels enorm zwaar en doen pijn. Slijmvliezen zijn een van de meest snel delende cellen net als kankercellen, dus worden net zo hard aangevallen door de chemotherapie. Vandaag dus maar het ziekenhuis gebeld nadat ik gisteren bij een bakje sla totaal in de fik stond door wat dressing. Het voelt alsof de hele binnenkant van mijn wangen uit afgeschuurd vlees bestaat. Heb ik eindelijk eetlust, zit ik alsnog aan de vla.
Ik belde met de verpleegkundig specialist en legde uit dat ik inmiddels ook niet meer op een fiets kan zitten van de pijn.... Ze legde uit dat slijmvliezen 'van mond tot kont' lopen in je lijf en die zijn bij mij blijkbaar allemaal de Sjaak. Hoe het met mijn ogen ging? Blijkt dat het ook aan die slijmvliezen ligt dat zodra ik buiten kom, ik vanzelf begin te huilen. Is gewoon het gevoel van wind op je oog en die zijn ook geïrriteerd. Aha, dacht dat dat aan mij lag. Hoe dan ook, ik was zo blij dat ze toch nog wat oplossingen had voor mij, o.a. lidocaïne zalf voor de mond en de edele delen. Dat verdooft de boel voor een paar uur. Heb je gewoon even geen pijn. Helaas is ze het ene recept vergeten te faxen en het andere recept is er pas morgen. Nou, ik sta om 9 am op de stoep van de apotheek morgenvroeg! Hoe eerder de boel verdoofd is hoe beter, vooral met het vooruitzicht dat ik morgen bij de gynaecoloog in de stoel moet.
