Blogarchief

maandag 17 augustus 2020

Code oranje

17 augustus

Normaal slapen, normaal opstaan en normaal zin in ontbijt. Ik voel me bijna weer normaal. Merk ook hoe mijn lijf alles wat er de afgelopen 3 dagen in gekomen is angstvallig heeft vastgehouden want hoeveel ik ook drink; ik kom bijna niet meer in het kleine kamertje.
Ik dacht ik doe eens gek: laat ik een online yogales proberen en ook dat gaat vrij goed en levert een hele blije rug op die even lekker soepel en gek kan doen.
De koffie is nog lekkerder vandaag en ik verheug me op de kaasmarkt want oh, wat heb ik zin in kaas!
Samen met Joep op de fiets richting dorp. Oké, heel gezellig maar zijn tempo kan ik met mijn ebike niet eens bijhouden.
Aha, de energie is dus nu al op. Bovendien voelt het of ik keihard ga, heel maf. Je hoofd en lijf moeten zichzelf echt herontdekken.
Met Joep langs de Albert Heijn, vragen om een job voor een 14 jarige en de manager is duidelijk gecharmeerd van mijn boomlange jongste. We halen een gebakje om te vieren dat ik me goed voel en fietsen weer terug. Bekaf maar tevree en nu gewoon weer even in de hangmat met een boek.

Niet veel later wordt Joep gebeld dat ie morgen een sollicitatiegesprek heeft! Dolblij is hij.
Ik word door het AVL gebeld.
"Met Marloes (mijn internist), we hebben geen parasiet en ook geen virale infectie kunnen ontdekken in het sample van vrijdag. Dan komt het dus wel degelijk als reactie op de kuur hetgeen we eigenlijk nooit zien."
TSJaaaaa, ik behoor wel vaker tot de uitzonderingen op de regel.
Ik vertel dat het sinds gisteren stukken beter gaat, zowel van boven als van beneden, en ik daarmee ook al een parasiet/infectie had uitgesloten want dat had mijn lichaam niet zo snel zelf opgelost...en het is nog niet als vanouds maar zowel de krampen als het keiharde gerommel zijn weg sinds gisterenavond. De misselijkheid ook en ik lust ineens alles weer.
Ze laat zich echter niet zo snel geruststellen en geeft aan dat het code oranje is. Als het niet echt totaal hersteld is in de komende dagen, kan de 2de kuur niet doorgaan maar moet overwogen worden deze eerste serie helemaal niet meer te geven. Dan kan mijn lichaam het gewoon niet aan of moet de maag/darm/lever specialist erbij gehaald worden.
"Zoals ik na jullie advies over de chemo al zei: ik ga voor het laagste percentage op terugkeer van de borstkanker en dat kan niet zonder deze kuur. Opgeven is geen optie! Ik ben verschrikkelijk ziek geweest, dacht dat er geen goede dag meer ging komen maar die kwam toch dus ik heb vertrouwen dat ik ook door de volgende kuur kom. Het is me deze keer gelukt zelf te zorgen zo belachelijk veel te drinken dat ik niet uitgedroogd ben, dat ga ik gewoon weer doen.
We spreken af dat ik maximaal diarree remmers ga slikken vanaf vrijdag, extra anti misselijkheidsmedicijnen en dat we na de volgende keer weer evalueren. Ik vertel haar van lotgenote Proper. Hoe ons verhaal op elkaar lijkt en dat zij op haar tandvlees de 4 kuren volbracht heeft maar een week extra 'vrij' kreeg voordat ze aan de volgende kuren begon. Vond ze ook een goede suggestie.
Het kan nog zijn dat mijn huisarts woensdag belt dat hun lab een bacterie heeft gevonden (heeft ziekenhuis niet op getest) en zo ja verandert alles weer, maar dat zien we dan wel weer.

Tijd om te eten, honger!
We gaan eens gek doen: Chinese soep met mini loempia's en ik een bak met sla. Terwijl Joep de tafel dekt halen Ties en ik de afhaal.
Nou weten we dat Chinezen van alles eten.....ook kat......blijkbaar vindt Mick het tijd voor een goede grap.


En toen ging de telefoon...