6 november
Het is weer een bijna voorspelbaar chemo-weekje, gelukkig. Dinsdag voor pampus op bed en mijn lichaam niet warm te krijgen. Woensdag een tikje meer energie waardoor ik de fiets naar Sassenheim heb gepakt voor een stuk kaas van de markt. Daar aangekomen vroeg ik me wel af waar ik de energie vandaan moest halen om terug te fietsen. Gelukkig kun je jezelf met een e-bike in ieder geval wat extra kracht geven. Beste koop ever, al had ik van tevoren nooit bedacht dat ik op een vlak stukje land zonder wind, standje 3 zo hard nodig zou hebben.
De nagelpijn werd vanaf woensdag ook elke dag een beetje minder, zolang ik de nagels maar niet ergens tegenaan bots. De traptrede bijvoorbeeld.....dat je je voet te ver op de trede zet....Au...misschien vergelijkbaar met een man die in de ballen wordt getrapt; zo dubbelgeklapt stond ik er wel bij in ieder geval.
Ondertussen heeft de WMO consulente van de gemeente Lisse mij gebeld om te vragen hoe e.e.a. was verlopen met de thuiszorg organisatie nadat ik een mailtje hierover had gestuurd. Ze vindt dat ik een officiële klacht moet indienen en bood aan om alsnog hulp te zoeken via een kleinschalige organisatie. In no-time belde die organisatie en hadden ze ook iemand gevonden. Iemand met de naam: Blessing. Nou, dat moet een succes worden! Ze kan komende week al, maar iemand van de organisatie moet eerst een thuisbezoek afleggen volgens het protocol en als diegene niet vóór woensdag kan, wordt het een weekje later. Blessing houdt niet van roken en wel van katten. Klinkt top!
Vanochtend ben ik weer naar de oncologische fysio gegaan en heb ik best goed getraind. Ben blij dat dat een beetje lukt. Na een kopje koffie mezelf ertoe gezet om de blaadjes-berg op het stuk grond naast ons huis de groenbak in te krijgen. Ik had daar een leuk zakje zaadjes gestrooid ergens in de zomer, maar buiten een paar leuke bloemen hier en daar gebeurde er niet veel. Totdat er een soort plantje met model waterlelie-blad met hier en daar een oranje bloempje opdook. Laten staan dus. Maar vandaag bleek het één grote woeker-onkruidplant te zijn die zich razendsnel heeft verplaatst over het hele stuk. Al met al een pittig klusje, kliko tjokvol blaadjes en nog een extra zak vol voor in de bladcontainer verderop.
Vanmiddag belde collega Wilbert voor een telefonisch interview voor bij mijn drieluik dat in het boek 'Uit en thuis' komt. Het was een mooi gesprek tussen 2 schrijvers. Ik heb zijn boek over de schipbreuk die hij leed tijdens een vakantie in één ruk uitgelezen, goed verhaal en prettige schrijfstijl. We hebben wel meer gemeen, zo bleek tijdens dit gesprek. We hebben elkaar nog nooit ontmoet. Weer iets leuks om naar uit te kijken in 2021.
De tieners zijn klaar met de toetsweek en Ties had voor de gelegenheid oliebollen voor ons allemaal gehaald. Ook al ging de toets heel slecht vandaag....net als bij broer en zus. Nou ja, het is hoe dan ook weekend en Fien's slingers hangen er nog steeds dus we verzinnen wel weer wat te vieren.
