Blogarchief

vrijdag 4 december 2020

1 mm

4 december

Doordat ik nu al ruim een week geen Taxol in mijn lijf erbij het gekregen is mijn haar nu 1mm gegroeid! Nou ja haar....wit pluizige uitsteeksels. Ik heb beloofd aan Lydia van de pruikenwinkel om bij haar die eerste donsjes af te scheren als ze langer zijn want je moet wachten tot er echt haar uit je hoofd komt wil je een goed kapsel ontwikkelen heeft ze uitgelegd.

Vanochtend heb ik beneden ontbeten. Heel logisch zou je denken maar sinds ik met de chemo begon maakte ik gauw iets te eten in de vroege ochtend en nam dat mee naar boven. Het advies: 'u kunt het beste iets eten voordat u opstaat als u misselijk bent' is leuk bedacht, als er iemand is die het ontbijt om een uur of 5 voor je wil maken. Ik heb dat advies dus maar verbouwd tot snel iets te eten halen en gauw weer het bed in en het daar opeten. Afijn, ik ben de afgelopen maanden met mijn kopje thee en bakje muesli naar boven blijven gaan. Het moest een keer misgaan, en dat was gisteren. Ik verstapte me en alle muesli en overheerlijke soya joghurt plakten aan de vloerbedekking van de trap. Mijn gevoelloze voeten zijn in de ochtend heel stijf en ik loop dan helemaal niet normaal en kan ook niet zonder handen aan de trapleuning fatsoenlijk naar boven. Dus gewoon weer ontbijt benee. Met tommie in de buurt, ook ingewikkeld.

Vervolgens naar het AVL voor een afspraak met een mij onbekende dermatoloog en ze constateerde dat de moedervlekken inderdaad donkerder zijn geworden door de chemo, maar door de dermatoscoop zien ze er allemaal nog altijd heel onschuldig uit. Op mijn scheenbeen een mogelijk basaalcelcarcinoom nummer 4 maar die is ook oppervlakkig zoals de vorige keer dus die laten we het komend halfjaar gewoon zitten; in mijn lijf wil je nu geen ingrepen doen als arts. Eerst eens beginnen met herstellen.

Vervolgens naar de verpleegkundig specialiste. Vandaag had ze dienst op de 'huisartsenpost'. Nooit van gehoord maar iemand van de backoffice bracht me even. Lisette legde uit dat dit kamertje, zich precies bevindt tussen de kamer met het mammografie-apparaat en de kamer van de radioloog waar echo's en biopten genomen worden. Voor vrouwen die door de huisarts doorgestuurd zijn en mogelijk Borstkanker hebben. Hoeven ze niet het hele ziekenhuis door of bij de mammapoli te wachten waar het vol zit met gemutste vrouwen zoals ik, ik weet nog hoe confronterend dat is. Maar wat een briljante oplossing hebben ze dus hier!

Het gedoe met mijn nagels is echt een toxische reactie zegt ze. Vannacht lag ik wakker van de pijn in een nagel, alsof iemand hem eraf aan het trekken was. Ze adviseert gewoon 3x per dag te weken in soda; ze gaan er toch af dus dat ze nog slechter worden van water maakt niet uit. En als je pech hebt met de ontstekingen die eronder zitten, moet je je nagels chirurgisch laten verwijderen om erger te voorkomen legt ze uit. Jasses, dat wil ik echt never nooit niet meemaken.

Mijn borst is duidelijk een oedeem-borst. Lymfen die vocht moeten afvoeren doen het niet meer vanwege bestraling en chemo. Verwijzing voor oedeemtherapeut en dit gaat een lang verhaal worden. Ik zeg dat ik niet bedacht had van tevoren, dat terugkeer naar mijn eigen job in de lucht vertraagd zou kunnen worden door gevoelloze voeten en ontbrekende nagels......Ze zegt dat ik sowieso 3 jassen heb uitgedaan door alle behandelingen waardoor terugkeer wel even gaat duren en het misschien maar goed is dat ik niet alles wist van tevoren. Dat klopt ook wel weer, maar mijn hoofd is bezig met de toekomst.

Thuis aangekomen aan mijn gedicht voor morgen begonnen. Gisteren avond online Sint gevierd met mijn jaarclub, heel leuk. Cadeaus naar elkaar opgestuurd en gedichten en voor de camera uitgepakt. In huis is iedereen geheimzinnig aan het knutselen aan surprises, love it!








En toen ging de telefoon...