Ik heb vast een schriftje gekocht. Voor vragen en dingen die ik
vast niet ga onthouden.
Het is een schriftje met de tekst ‘I smile with you’ erop.
Elke keer als ik het pak zal ik mezelf een glimlach sturen. Een tip die ik van
een yogadocente al eens kreeg: elke dag een glimlach naar je hart sturen.
Een smile staat ook op de voorkant van het boek van Mo Gawdat.
Ik moet zijn boek weer eens lezen. Als je zijn formule kunt toepassen ben je namelijk
nergens meer bang voor.
Gisteren sprak ik een lieve nicht die helaas ook precies weet
waar dit blog over gaat. De nurse in het ziekenhuis vroeg of er genetisch
onderzoek was gedaan in onze familie als het gaat om kanker, en dit wilde ik
bij mijn nicht checken. Ik vertelde haar dat ik nog helemaal niet bezig ben met
de behandelingen die ik ga krijgen of hoe ingrijpend die kunnen zijn of eng of
wat dan ook. Ik wil nu maar één ding weten: tegen wat voor soort monsterlijke
cellenklomp ga ik het opnemen?
Hoe ik dat moet doen is (nog) bijzaak.
